Wiosna...

I wiosna jest i ja... jestem. Próbuję wrócić, mam nadzieję, że mi się uda.

Tak jak wiosna zawitała do mojej Pracowni, do moich rustykalnych okien za kratami :-)
Po raz pierwszy otworzyłam dziś okno, wpuściłam ciepły powiew świeżego powietrza, wesołe trele ptaszków i radośnie piskliwe głosy dzieciaczków z pobliskiego przedszkola.

Z jednej strony atakuje mnie wiosenne lenistwo, a z drugiej słoneczko tak bardzo pobudza do działania.

Pięknego dnia,

pozdrawiam

Izabela